Wszyscy mamy różne metody łączenia się z naszym duchowym rdzeniem. Dla kilku z nas może to być zorganizowane obserwacje religijne, często dzielone w sąsiedztwie kościoła lub innego zgromadzenia duchowego. Dla innych połączenie to może wystąpić podczas medytacji. Inni nadal mogą łączyć się ze źródłem w naturze. Oglądając wspaniały zachód słońca lub wschód słońca, chodzący w głębokim ekologicznym lesie lub wędrując w uderzającym pustynnym krajobrazie-wszystko to może pomóc w otwarciu portalu dla połączenia z duchem.
Co mam na myśli, łącząc się z naszym duchowym rdzeniem? Uważam, że wszyscy ludzie mają wrodzony wymóg bycia częścią czegoś wyższego niż nas samych. Niezależnie od tego, czy zadzwonimy do Boga, źródłem, duchem czy duszą, wszyscy tęsknimy za tym połączeniem. Rozumiemy to, kiedy to mamy. Czasami może to być po prostu krótki, niemal ulotny moment. Innym razem możemy być w stanie się w nim wygrzewać przez dłuższy czas. Niezależnie od tego, jak to się dzieje, i dokładnie to, jak długo to trwa, uczucie, które obejmuje go całkowity spokój, radość, a także miłość. To uczucie, które mamy, gdy jesteśmy całkowicie pochłonięci robieniem czegoś, co kochamy. Tracimy poczucie poczucia czasu. Żyjemy w tej chwili, z wyłączeniem wszystkiego innego. Wszystko jest możliwe, a także magia, a także się wydarzy.
Dla mnie zwierzęta zawsze były prostą metodą pomocy w połączeniu ze źródłem. Zwierzęta są o wiele lepsze dla natury, niż my, tak samo jak tacy, są znacznie ostrożniej powiązani z duchem niż większość ludzi. Samo obserwowanie zwierzęcia może natychmiast przenieść mnie na określony wyrównanie. Czy jest coś bardziej spokojnego niż śpiący kot? Bardziej radosne niż pies bawiący się zabawkami? Zwierzęta uczą nas powolania. To w tych spokojnych czasach, kiedy zwykle łatwiej jest połączyć się z naszym duchowym rdzeniem. Zwierzęta ułatwiają odkrywanie dla nas tych czasów. Zmuszają nas do przerwy od naszych gorączkowych harmonogramów. Biorąc psa na spacer, bawiąc się kotem, są to czasy, kiedy musimy wycofać się z naszych niekończących się ofert, a także na chwilę, możemy umożliwić sobie po prostu cieszyć się chwilą. Podobnie jak w tych momentach przypomina nam się, kim naprawdę jesteśmy.
Ingrid King
«Recenzja książki: Drogi Shimmer – Rady od jednego kotu do jednego przez Sparkle, projektanta kota
Recenzja książki: Feline Tales Dr Sharon Eisen oraz Linda Francese »
9 komentarzy na temat zwierząt jako ścieżki do źródła
William Tams mówi:
27 października 2014 o 8:42
Powodem, dla którego przyszedłem na tę stronę, jest to, że szukałem uzdrawiających mocy kotów.
Kilka tygodni temu miałem rozwój bólu znikąd w prawym ramieniu, ignorując go, a także mając nadzieję, że zniknie. Niestety stało się gorzej, ponieważ musiałem udać się do mojego regionalnego G.P, który zdiagnozował go jako zamrożone ramię, a także zapewnił mi zastrzyk. Potem wydaje się, że było gorzej.
W ciągu ostatnich dwóch nocnych kota Sukie weszła do Bedroonu wieczorem, a także postanowił położyć się na moim zainfekowanym obszarze, zaledwie kilka minut po tym, jak ból się ustaje. Czy ona rozumie, że odczuwam ból. Odkrywam to, że jest to niezwykle fascynujące, a także przeczytać więcej na ten temat.
Dziękuję za Twój czas
William Tams
Newport
S. WALLES
Wielka Brytania
Odpowiedź
Ingrid mówi:
27 października 2014 o 8:46
Istnieje naprawdę dowód na to, że mruk kota ma moce uzdrawiające, William:
Odpowiedź
Ronnie mówi:
29 maja 2012 o 13:08
Och, podziękuj ci Ingrid! Od dziecka zawsze dbałem o zwierzęta. Cały mój duchowy rdzeń, z trochę więcej do *źródła, „ *Special”. Jako 6 lat. Old odkrywa ranne ptaki, a także wkładanie ich do cygara wyłożonego zszywaniem jedwabiu mojej matki. Byłem bardzo zachwycony kotkami, które dostarczyła mi moja mama. (Tylko jeden na raz 🙂 Podobnie jak wtedy był mój pierwszy i tylko pies, Daisy, trochę spaniel. Miałem 15 lat. Jako jedyne dziecko Daisy skończyła się moim rodzeństwem, tak jak koty. Jednak Daisy była bardziej „*specjalna”. Głęboka miłość. Moje *źródło? Potem nadszedł dzień, miałem 17 lat. Przyjechałem dom z instytucji pielęgniarskiej, a także natychmiast moja stokrotka radośnie wskoczyła do pojazdu, jak zadzwonił mój tata. Lubiła jeździć. Jednak tym razem zostałem poinformowany, Daisy idzie do pudełka gazowego. Byłem w szoku i nie miałem nic do powiedzenia. Od lat głęboko ją opłakiwałem. Potem nie miałbym więcej zwierząt z powodu rozpaczy. Potem moje młode dorosłe dziecko odkryło bezpańskie, kotki. Podobnie jak tak się stało, znów się zakochałem. Było w niej coś tak „*wyjątkowego”, jak Daisy. Źródło!? Kitty skończyła na mojej 23 lat. (Słyszałeś już tę historię 🙂 Minęła zeszłego lata. Smutek jest nadal nie do zniesienia dla mojego kotka. Byliśmy tak bardzo razem, jak naprawdę miała 9 żyć> bo po tym, jak Kitty przeszła przez most, nie chciałem już zwierząt, tak jak w przypadku Daisy. Rozpacz. Jednak tym razemnull